خسرو دهقان: کامران شیردل فیلمسازی به دنبال حقیقت بود
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۹۴۹۲۹
نمایش نسخه مرمت شده دو فیلم «اون شب که بارون اومد» و «تهران پایتخت ایران است» ساخته کامران شیردل با حضور خسرو دهقان عصر روز گذشته چهارشنبه هشتم آذرماه در سالن فردوس موزه سینما برگزار شد - اخبار فرهنگی -
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، خسرو دهقان نویسنده و منتقد سینما درابتدای صحبتهای خود با بیان اینکه «من طرفدار آن گروهی نیستم که میگویند به خود اثر باید توجه داشت و نه سازنده آن» گفت: یک اثر حاصل اندیشه و تفکر است به همین دلیل باید ابتدا درباره خود سازنده ، زندگی و سپس به تحصیلات و فیلمها گفته شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در ادامه درباره کامران شیردل بیان داشت: شیردل مثل کوه یخ است بنابر این شناخت از او آنچه که عیان است کم است و وقتی از او نام میبریم شاید یکی دو فیلم را به یاد میآوریم این در حالی که او بیش از صد فیلم دارد که حدود 20 اثر آن مستند و بقیه آثار و فیلمهای او صنعتی است اما همگی بسیار ارزشمند هستند. او اکنون 84 ساله است و پدر و مادر تحصیل کردهای داشته و یکی از دلایل ورود او به حوزه صنعت این بوده که پدرش کارخانه قند داشته و او با پدر به این مکان رفت و آمد داشت. پدرش دوست داشت او مهندس شود اما او وارد سینما شد.
این منتقد سینما ادامه داد: شیردل از هنرمندان بیحاشیه است و یکی از استثناییترین فیلمسازانی است که محصول عشق و غریزه نیست بلکه محصول درس و دانشگاه است. قبل از ورود به دانشگاه دستی بر نقد هم داشته و وقتی 18 ساله بود پدرش او را برای تحصیل معماری به ایتالیا فرستاد اما مهندسی را کنار میگذارد و به دنبال سینما میرود و در مدرسه سینمایی رم تحصیل میکند و برای فارغ التحصیلی مستند «آینهها» را میسازد.
دهقان با اشاره به تاثیرات تحصیل در ایتالیا بر روی این هنرمند گفت: در روزگاری که او به تحصیل می کرد جنگ جهانی دوم تمام شده بود اما اثراتش باقی مانده بود. او با بزرگانی مانند فلینی و خیلیهای دیگر همنشین بود و نئورئالیسم را آموخت. در آن زمان فقر، بیکاری، بیچارگی زیاد بود به همین دلیل در ان دوران موضوع فیلمها بیشتر مردم عادی بود و از طرف دیگر چون ذهن فیلمسازان ایتالیایی دنبال حقیقت بود، رئالیسم مورد توجه قرار گرفت و مکتب جدیدی به نام نئورئالیسم شکل گرفت که میخواست بگوید ما بیشتر به واقعیت توجه میکنیم و به مردم فرودست میپردازیم. کامران شیردل در این فضا به سمت مردم میرود از سمت دیگر تجهیزات هم از حالت ثابت به دوربینهای روی دست تبدیل میشود. البته باید در نظر داشته باشیم که اگر کامران شیردل به کشور دیگری میرفت قطعا فضای فیلمهایش متفاوت میشد.
دهقان به تنوع فیلمهای کامران شیردل اشاره کرد و توضیح داد: او یک فیلم داستانی به نام «صبح روز چهارم» با سرمایه خودش ساخت که فروش زیادی نداشت و بعد از آن وارد مستند میشود و بعد هم از او دعوت میشود و وارد کارخانه پیکان میشود که مسیر زندگی او تغییر میکند.
وی ادامه داد: در نئورئالیسم استادانش میگفتند برای این مکتب نباید به سراغ مستند بروید و باید فیلم داستانی بسازید اما کامران شیردل به این راه کشیده شد و از او خواسته شد تا مستند بسازد. باید به این موضوع توجه کرد که پشت نئورئالیسم حقیقتیابی است. علت اینکه در «اون شب که بارون اومد» به جای آن، اون در نظر گرفته شده این است که شیردل قصد داشته به مخاطب عام نزدیک شود. «وریسم» یک مکتب در ایتالیا است و در آن باز هم تاکید بر این است که حقیقت ناب در این مکتب است و ریشه حقیقتیابیِ نئورئالیسم است. باید به این نکته اشاره کرد که دوران رسمی نئورئالیسم تمام میشود اما جسته و گریخته راهش در دیگر کشورها ادامه پیدا میکند.
دهقان درباره نوع فیلمسازی و مستندسازیهای این هنرمند نیز گفت: شیردل در فیلمهایش تاکیدها و تکرارهای بسیاری دارد و این تکرار بخشی از ساختمان اصلی فیلم های او است تا آنجا که حتی به یک موضوع کوچک بسیار تاکید میکند.
وی افزود: او در فیلم پیکان کار عجیبی انجام داده است و در این اثر صدایی جز چرخدندههای پیکان شنیده نمیشود و مانند موسیقی فیلم میشود و مودبانه نه تعریف میکند از کسی و نه کسی را تخریب میکند و در واقع او نمیتوانست با آن سیستم درگیر شود و بسیار زیرکانه با شرایط برخورد میکرده است.
روایتی از مرگبارترین فاجعه صنعتی هند در مستند «میراث سمی»
در نمایش مستندهای کامران شیردل در موزه سینما که توسط فیلمخانه ملی ایران اصلاح و مرمت شده است ژرژ پطروسی، لیلی گلستان، حسن آقاکریمی و اعضا باشگاه مخاطبان موزه سینما حضور داشتند.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سینمای مستند کامران شیردل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۹۴۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر جنجالی؛ پدر مهران غفوریان افسر ساواک بود؟!
تعداد بازدید : 2232 کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کیفیت 480 بازدید 13745 بخشی از اعترافات مقامات و بازجوهای ساواک در فضای مجازی بازنشر شده که در آن یکی از ساواکیها به نام «خسرو غفوریان» در حال صحبت درباره امام خمینی و تعریف شدید از بنیانگذار انقلاب است که قاعدتاً به واسطه فرار از سرنوشتی است که آن روزها در انتظار امثال این ساواکی بود. شباهت چهره این فرد با مهران غفوریان و همنام بودنش با این بازیگر سینما و تلویزیون گمانهزنیها را دربارهاحتمال اینکه خسرو غفوریان همان پدر مهران باشد افزایش داد. عبدالرضا داوری، فعال رسانهای و مشاور سابق محمود احمدینژاد، در این باره در شبکهی اجتماعی ایکس نوشت: «چند شب قبل در شبکه مستند، فیلم کنفرانس مطبوعاتی کارکنان ساواک در سال ۱۳۵۸ پخش شد. نکته جالب در این ویدیو، معرفی خسرو غفوریان به عنوان مدیر پشتیبانی بخش آموزش ساواک است. خسرو غفوریان، پدر مهران غفوریان است که ۲۰ سال کارمند ساواک بود، و پس از آزادی از زندان، چند سال قبل درگذشت.» این ویدیو را میبینید. مهران غفوریان چند سال قبل با انتشار عکسی در دلنوشتهای برای پدر خود نوشته بود: «بابا جونم خیلی دلم برات تنگ شده ، میدونم که هوامو داری میدونم که یک روز دوباره میبینمت ،دوستت دارم بابا روز پدر رو بهت تبریک میگم جناب ناخدا خسرو غفوریان»